basilica
معنی
بازیلیکا [باستانشناسی]
تالار رومی ستوندار مستطیلشکل، دارای سکویی نیمدایره (apse) در بخش انتهایی، که در آغاز برای نشستهای عمومی و دادرسی به کار میرفت و سپس با همین نام الگویی برای ساخت کلیساهای مسیحی شد و سکوی آن نیز به محراب بدل شد