[ اِ مِ نِ سَلْ مَ ءِ ] (اِخ) کاتب. به عربی شعر می گفته و دیوان او پنجاه ورقه است. (ابن الندیم).
لغت‌نامه دهخدا
[ اِ مِ نِ سِ مِ بَ طَ یَ ] (اِخ) رجوع به اعلم بطلیوسی شود.
[ اِ مِ نِ قُ رَ شِ عَ ] (اِخ) ششمین از سلاطین بنی عقیل در موصل. بزمان سلطنت برادرش مسلم مدتی دراز محبوس بوده پس از وفات مسلم، بنی عقیل وی را از زندان مستخلص و بسلطنت برداشتند (۴ ...
[ اِ مِ نِ لِ کِ اَ تَ ] (اِخ) رجوع به ابراهیم بن اشتر شود.
[ اِ مِ نِ ؟ ] (اِخ) مکنی به ابواسحاق. از مردم قصرقضاعه. شاعر عرب. وفات به بغداد (۵۱۵ هـ .ق .).
[ اِ مِ نِ مُ حَ مْ مَ ] (اِخ) رجوع به ابواسحاق اسفراینی شود.
[ اِ مِ نِ مُ حَ مْ مَ ] (اِخ) ابوعبداللََّه، معروف به نفطویه. رجوع به نفطویه شود.
[ اِ مِ نِ مُ حَ مْ مَ دِ ] (اِخ) ملقب به مرکن. رجوع به مرکن ابراهیم... شود.
[ اِ مِ نِ مُ حَ مْ مَ دِ نِ نِ مَ ] (اِخ) رجوع به ابراهیم دانشمندی شود.
[ اِ مِ نِ مُ حَ مْ مَ دِ نِ عَ یْ یا ] (اِخ) رجوع به ابواسحاق ابراهیم... شود.
[ اِ مِ نِ ؟ ] (اِخ) ابواسحاق. از مشاهیر شعرا و مترسلین عراق در زمان متوکل خلیفهٔ عباسی. صاحب قدر و منزلتی بزرگ بود، و در آخر بسعایت بعض اکابر محبوس گردید. او با زنی شاعره و ادیبه عریب نام ...
[ اِ مِ نِ مَ قِ لِ نَ سَ ] (اِخ) مکنی به ابواسحاق سانجنی. حافظ و قاضی نسف در قرن سوم هجری. وفات در ۲۹۵ هـ .ق .