[ اَ دَ ] (ع ص، اِ) کج پشت. (زوزنی). کوژ. (تفلیسی). مرد کوژپشت. (منتهی الارب). کُنج. (برهان). آنکه سینه اش فروشده و پشتش برآمده باشد. ضد اَقعس: بس مبارز که زیر گرز تو کرد پشت چون پشت مردم ...
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ دَ ] (اِخ) کوهی است در دیار بنی فزاره و گفته اند کوهی است به مکه و بعضی گفته اند دو کوه است و هر یکی را نام احدب است. (مراصد).
[ اَ دَ ] (ع ن تف) تازه تر. مؤنث: حُدْثی ََ. ج، حُدث.
[ اَ دُ ] (اِخ) موضعی است.
[ اَ دَ ] (ع ص) مردی که یک دوش وی افراخته تر باشد از دیگر. (منتهی الارب). آنکه یک دوشش افراشته تر باشد از دیگر. (تاج المصادر) (زوزنی). یک دوش بالیده. (مهذب الاسماء). || مردی که کتف و گرد ...
[ اِ دَلْ اَ حَ ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) کلمهٔ مدح است. یقال: فلانٌ احدی الاحد؛ یعنی بیهمتاست.
[ اِ دَرْ را حَ تَ ] (ع اِ مرکب) یکی از دو راحت و مراد یأس است مأخوذ از مثل: الیأس احدی الرّاحتین: چون از این دولت شدم راضی به احدی الراحتین سهل باشد گر امیدم نیست باری کم ز یأس. ظهیر ف ...
[ اَ حَ دی یَ ] (ع مص جعلی، اِمص) رجوع به احدیت شود.
[ اَ حَ ذذ ] (ع ص) سبک دست. (زوزنی) (تاج المصادر) (منتهی الارب). || سبک تن. || سبکدل. (مهذب الاسماء). || لاغر. نزار. || کار زشت و سخت. || اسب کم موی. اندک موی دنب و دنبال. (تاج ا ...
[ اِ ] (ع مص) نعل و پاپوش دادن. کفش در پای کسی کردن. (منتهی الارب). نعلین دادن. (تاج المصادر). || بهره از غنیمت دادن. || عطا دادن. (منتهی الارب) (تاج المصادر). || احذاء اهاب؛ بسیار در ...
[ اَ ذَ ] (ع ن تف) ترسنده تر. || هوشیارتر. دوراندیش تر. حزوم تر. - امثال: احذر من ذئب ؛ حازم تر از گرگ. قالوا انه یبلغ من شدة احترازه ان یراوح بین عینیه اذا نام فیجعل احدیهما منطبقة نائ ...
[ اَ حَ رر ] (ع ن تف) سوزان تر. گرم تر: احرّ نارالجحیم ابردها.متنبی. احرّ من الجمر. || لطیف تر: هو احرّ حسناً منه؛ او لطیف تر است از آن یک در حسن و خوبی.