[ اِ کَ ] (ع مص) برکندن موی. (منتهی الارب).
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ ] (اِ) بلغت زند و پازند تیر باشد که بعربی سهم گویند. (برهان).
[ اِ ] (ع مص) سست و ضعیف گردانیدن.
[ اِتْ تِ ] (ع مص) تُبّان پوشیدن.
[ اَ بِ عِلْ فَ رَ سَ لِ مَ ] (ع جملهٔ فعلیهٔ امری) اسب چون دادی لگامش هم بده. یعنی دهش را کامل کن. آش با جاش.
[ اِتْ تِ ] (ع مص) پر و آگنده شدن خرما.
[ اِتْ تِ ] (ع مص) متوجه شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). || روی دادن. سنوح.
[ اَ جَ ] (ع ن تف) ماهرتر در تجارت. و منه: اتجرُ من عقرب. (و عقرب نام بازرگانی است).
[ اَ حَ ] (ع ص) اَدهم.
[ اَ حَ می ی ] (ع ص، اِ) برد یمنی. (مهذب الأسماء). نوعی جامه که بیمن بافتندی. قسمی از چادرهای یمن.
[ اِتْ تِ ] (ع مص) گرفتن. برگرفتن. فراگرفتن. (تاج المصادر بیهقی). ایتخاذ. اخذ.
[ اِ تِ ] (فرانسوی، اِ) رجوع به اثیر شود.