[ اَ بو یَ ] (اِخ) عبدالحق. مؤسس سلسلهٔ بنی مرین. رجوع به عبدالحق ابویعقوب... شود.
لغتنامه دهخدا
[ اَ بو یَ ] (اِخ) عضدالدوله امیر نصر یوسف بن ناصرالدین سپاهسالار، برادر محمودبن سبکتکین غزنوی. رجوع به یوسف بن ناصرالدین شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) مزابلی. از اقران جنید بود و او گفت التصوف حال تضمحلّ فیها معالم الانسانیة. رجوع به نفحات الانس جامی چ هند ص ۸۵ و نامهٔ دانشوران ج ۳ ص ۱۲۷ شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف. فقیه شافعی. رجوع به یوسف... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف. اول موحدی. دومین از سلاطین موحدین (۵۵۸ - ۵۸۰ هـ . ق.).
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن ابی بکربن محمدبن علی خوارزمی معروف به سکاکی صاحب کتاب مفتاح العلوم. رجوع به سکاکی... و رجوع به یوسف بن ابی بکربن محمد... و رجوع به ابویعقوب سکاکی... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن ابی محمد عبدالمؤمن بن علی القیسی الکومی صاحب المغرب. رجوع به یوسف... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن ایوب بن یوسف بن وهرة الهمدانی. رجوع به یوسف... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن حسین الرازی. رجوع به یوسف... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن حمدان سوسی. رجوع به ابویعقوب سوسی شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن علی بن محمد جرجانی. رجوع به یوسف... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) یوسف بن محمدبن علی سکاکی. رجوع به یوسف بن ابی بکر... و رجوع به سکاکی... و رجوع به ابویعقوب سکاکی... شود.