[ اَ مَ نِ ] (اِخ) زبدی (الشریف...). او راست کتاب عیون المشتاقین.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ مُ ] (اِخ) حسین بن منصور حلاج بیضائی فارسی. و قتل او به امر مقتدر در ۳۰۹ هـ . ق. بود. رجوع به حسین بن منصور... شود.
[ اَ مُ رَ ] (اِخ) عثمان بن المغیرة الاعشی الثقفی. محدث است و مسعر از او روایت کند.
[ اَ مُ رَ ] (اِخ) علی بن ربیعه. تابعی است او از علی علیه السلام و سلمةبن کهیل از او روایت کند.
[ اَ مُ رَ ] (اِخ) عمروبن شراحیل. محدث است و محمدبن شعیب بن شاپور از او و او از حیان بن دبرةالمری روایت کند.
[ اَ مُ رَ ] (اِخ) قاسم بن فضل حدانی. محدث است.
[ اَ مُ رَ ] (اِخ) لقیط. او از ابی برده و از او واصل بن عیینه روایت کند.
[ اَ مُ ؟ ] (اِخ) زجربن حصن. محدث است.
[ اَ مُ تِ ] (اِخ) ضریر. از جملهٔ شعراء عرب ملازم درگاه داعی کبیر. او نوبتی قصیده ای در مدح داعی در سلک نظم کشید که مصراع اولش این است: اللََّه فرد و ابن زید فرد. و چون داعی این مصراع شنید ...
[ اَ مُ قَ رْ رِ ] (اِخ) عبداللََّه بن عبیداللََّه العربی. محدث است.
[ اَ مَ ] (اِخ) صبیح مدینی. محدث و ثقه است.
[ اَ مُ ؟ ] (اِخ) ابن اعَزّ (؟) صحابی است.