[ اَ مُ یَ ] (اِخ) رجوع به حبط ۱ ص ۲۷۳ شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ مُ یَ ] (اِخ) ابوراشد الازدی. رجوع به ابوراشد الازدی شود.
[ اَ مَ ؟ ] (اِخ) حفص بن غیلان. محدث است و از مکحول و سلیمان بن موسی روایت کند.
[ اَ مَ ؟ ] (اِخ) مقدادبن عمرو الکندی. صحابی است.
[ اَ مُ تَ مِ ] (اِخ) عماربن زربی بصری. محدث است و از معتمربن سلیمان روایت کند.
[ اَ مَ ] (اِخ) جعفربن کیسان. محدث است.
[ اَ مَ شَ ] (اِخ) جعفربن محمدبن عمر خراسانی، بلخی، منجم. در نامهٔ دانشوران آمده است که: او از مردمان بلخ و از بزرگان منجمین است و در عصر خود پیشوا و استاد اصحاب نجوم بوده و هم در علم تاری ...
[ اَ مَ شَ ] (اِخ) عبدالکریم بن عبدالصمد طبری. رجوع به عبدالکریم... شود.
[ اَ مُ عَ مْ مَ / مَ مَ ] (اِخ) حفص السراج. محدث است.
[ اَ مُ عَ مْ مَ / مَ مَ ] (اِخ) شبیب بن شیبة المنقری. محدث است.
[ اَ مُ عَ مْ مَ / مَ مَ ] (اِخ) عون. محدث است.
[ اَ مَ ] (اِخ) محدث است و ابن المبارک از او روایت کند.