[ اَ فِ ] (اِخ) فرزدقِ شاعر. رجوع به فرزدق... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ فِ ] (اِخ) یزیدبن رباح مولی عمروبن العاص. تابعی است.
[ اَ فَ وَ ] (اِخ) الصغیر مسلم بن سالم جهنی. محدث است.
[ اَ فَ وَ ] (اِخ) عدی بن عدی. محدث است.
[ اَ فُ رَ عَ ] (اِخ) سلمی. صحابی است. و غزوهٔ حنین را دریافته است.
[ اِبْ بُ فَ ] (اِ) نباتی است بی ساق و بی شکوفه مفروش بر زمین با بیخ سطبر. رجوع به تحفهٔ حکیم مؤمن و رجوع به ابوقیطس شود.
[ اَ فُ ضَ ] (اِخ) ابوبکربن ابی قحافه خلیفهٔ رسول صلوات اللََّه علیه. و این کنیت ابی بکر به روزگار جاهلیت بود.
[ اَ فَ ] (ع اِ مرکب) گل زعفران. زعفران. ریهقان.
[ اَ فَ ] (اِخ) عمروبن حارث بن ثور [ و در بعضی نسخ: نور ] بن سعدبن حرملةبن علقمةبن عمروبن سدوس بن شیبانی سدوسی بصری. نحوی اخباری. و سیوطی در بغیه نام و نسب او را عمروبن منیع بن حصین الس ...
[ اَ فَ ] (اِخ) مؤرج بن عمرو سدوسی نحوی. رجوع به ابوفید عمرو... شود.
[ اَ ] (معرب، اِ) مصحّف انخسا و انخوسا. (تذکرهٔ داود ضریر انطاکی). رجوع به ابوقابس شود.
[ اَ ] (ع اِ مرکب) آفتاب. (مهذب الاسماء).