[ اَ شِ ] (اِخ) الضبعی. او از عائذبن عمرو روایت کند.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ شَمْ بَ ] (اِخ) حمل بن خزرج. شاعری است از عرب.
[ اَ شِ ] (اِخ) عبدربه بن نافع. محدّث است.
[ اَ شِ ] (اِخ) محمدبن ابراهیم. محدّث است.
[ اَ شِ ] (اِخ) مسروح بن الشهاب الحدی محدّث است.
[ اَ شِ ] (اِخ) رجوع به بوشهر شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) یزیدبن ابی شیبه. صحابی است.
[ اَ شَ ] (اِخ) عمربن شور. از روات است و درک صحبت شعبی کرده است.
[ اَ شو شَ ] (ع اِ مرکب) قسمی گیاه طبی. سواک النبی. تشَنَک. سلبی. ناعمه. مریم گلی. مَریَمیّه. قویسه. سلبیهٔ ناعمه.
[ اَ شَ بَ ] (اِخ) عبدالرحمن بن یحیی مصری. از روات است و ابن ابی مریم از او روایت کند.
[ اَ شَ بَ ] (اِخ) فروخ. پدر شیبان است.
[ اَ شَ ] (اِخ) محدّث است. و از شریح روایت کند.