[ اَ سِ ] (اِخ) سعیدبن سنان القزوینی. محدّث است.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ سِ ] (اِخ) الصغیر القسملی. از روات است و مهران رازی از او روایت کند.
[ اَ سِ ] (اِخ) ضراربن مرة الشیبانی. رجوع به ابوسنان الکبیر شود.
[ اَ سِ ] (اِخ) الکبیر ضراربن مرة الشیبانی. تابعی است و اعمش از او حدیث شنیده است.
[ اَ سَ ] (اِخ) احمدبن محمّدبن عاصم حلوانی. رجوع به احمد... شود.
[ اَ سَ ] (اِخ) ارجانی طبیب. مولد او ارجان فارس. وی به شیراز مقیم بود و در خدمت ابوکالیجار عمادالدوله مرزبان بسر میبرد و جاه و مقامی رفیع داشت سپس زن ابوکالیجار که دختر عم وی بود او را به ...
[ اَ سَ ] (اِخ) اسماعیل. رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص ۴۶۸، ۴۶۹، ۴۷۰ و ۶۳۹ شود.
[ اَ سَ ] (اِخ) جنبذی. رجوع به ابوسهل خجندی شود.
[ اَ سَ ] (اِخ) حمدوی. احمدبن حسن یکی از امراء دربار مسعودبن محمود غزنوی. و مسعود او را بضبط ولایات عراق منصوب کرد و میان علاءالدوله و ابوسهل محاربه روی داد علاءالدوله منهزم گشت و ابوسهل ...
[ اَ سَ ] (اِخ) خجندی. او در ابتدا کاتب سلطان محمود سبکتکین و سپس دبیر مسعودبن محمود بود و به روزگار ابراهیم بن مسعود به مقام وزارت ارتقا یافت و بعد از چندی مغضوب و معزول گشت و سلطان ابرا ...
[ اَ سَ ] (اِخ) صعلوکی. محمّدبن سلیمان بن هارون بن موسی بن ابراهیم بن بشر حنفی اصفهانی. اصل و مولّد او اصفهان و منشأ و مقام وی نیشابور است. او فقیهی متکلّم و ادیب و نحوی و شاعر و عروضی و ...
[ اَ سَ ] (اِخ) عبداللََّه بن احمدبن لکشن. پیشکار و دستور امیریوسف، برادر محمودبن سبکتکین، معروف به بوسهل دبیر و فرخی راست در مدح ابوسهل: خواجه عبداللََّه بِنْ احمدبِنْ لکشن کاوست میر یوس ...