[ اَ رَ ] (اِخ) مطربن طهمان. محدث است.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ رَ ] (ع اِ مرکب) شیر. اسد. (المزهر).
[ اَ رِ مَ ] (اِخ) ابراهیم بن عقبةالراسبی. محدث است.
[ اَ رَ ] (اِخ) باهلی. محدث است. او از مالک و موسی بن یعقوب از وی روایت کند.
[ اَ رَ ] (اِخ) سلیمان بن قنة. محدث است.
[ اَ رَ سَ ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) یکی از کنای مردان عرب و از جمله پدر حارث. (قاموس).
[ اَ رَ ] (اِخ) احمدبن محمدبن قاسم بن احمدبن خدیو اخسیکتی، ملقب به ذوالفضائل نحوی لغوی. امام اهل خراسان در ادب و شعر. مولد او به سال ۴۲۰ هـ . ق. و وفات در سال ۵۲۶ به شهر مرو بوده است. رج ...
[ اَ رَ / رِ / رُ لَ ] (ع اِ مرکب) گرگ. (منتهی الارب). ذئب. سرحان. سیّد.
[ اَ رِ عَ ] (اِخ) تابعی است و بواسطهٔ ابوسعید از رسول صلوات اللََّه علیه روایت کند.
[ اَ رُ فَ ] (اِخ) محدث است.
[ اَ رَ قَ مَ ] (اِخ) ابوحامد احمدبن محمد انطاکی. شاعر عرب. وی در مصر میزیست و خلفای فاطمی معزّ و عزیز و حاکم را مدح گفت و به سال ۳۹۹ هـ . ق. هم به مصر درگذشت.
[ اَ رُ قَ یْ یَ ] (اِخ) تمیم الداری بن اوس. صحابی است.