[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) حکم بن نافع. محدث است.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) داود الخشک. محدث است و مروان فزاری از او روایت کند.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) عامربن عبداللََّه بن یحیی الهوزنی. محدث است و صفوان بن عمرو السکونی از او روایت کند.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) معلی بن راشد. محدث است و سهل بن بکار از او روایت کند.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) المقری. محدث است. او از ابی المنیب حرشی و از او یحیی بن حمزه روایت کند.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) الهوزنی. عامربن عبداللََّه بن عامربن عبداللََّه بن عامربن لحی الشامی. رجوع به عامر... شود.
[ اَ بُلْ یُ ] (اِخ) او راست: اتحاف الزائر و اطراف المقیم و المسافر.
[ اَ بُلْ یُ ] (اِخ) زیدبن حسن بن زیدبن حسن بن سعید کندی لغوی بغدادی ملقب به تاج الدین. رجوع به زید... شود.
[ اَ بُلْ یُ ] (اِخ) سعد یمانی. رجوع به سعد... شود.
[ اَ بُلْ یُ ] (اِخ) مسعودبن محمد بخاری. رجوع به مسعود... شود.
[ اَ اُ مَ ] (اِخ) کنیت ابن ثعلبه. صحابی انصاری.
[ اَ اُ مَ ] (اِخ) نام محدثی. صاحب ابی هریره. و ابوالوازع از او روایت کند.