[ اَ بُلْ عِ ] (اِخ) ستارهٔ دَبران. (المرصّع).
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ عِ ] (ع اِ مرکب) زمستان. (دهار) (مهذب الأسماء).
[ اَ بُلْ عَ ] (اِخ) المحاربی. تابعی است. و از ابن عمر روایت کند و در جیش ابن الزبیر بود. و فضیل بن یزید و حمیدبن ابی عتبة از او روایت کنند.
[ اَ بُلْ عَ ] (اِخ) شیبانی. تابعی است.
[ اَ بُلْ عَ ] (اِخ) عمروبن عبداللََّه سیبانی دیلمی. او از عوف بن مالک روایت کند. و صاحب تاج العروس گوید صواب ابوالعجفاء باشد.
[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) شاعری مقلّ است. (ابن الندیم).
[ اَ بُلْ عَ مَ ] (ع اِ مرکب) گاومیش. جاموس. (المزهر).
[ اَ بُ ل عُ رْ ] (اِخ) انیس. رجوع به انیس... شود.
[ اَ بُ ل عُ رْ ] (اِخ) خالدبن بسیط. از حسن بصری حدیث کند.
[ اَ بُ ل عُ رْ ] (اِخ) موسی بن ابی مروان مروزی. از روات حدیث است و ابوتمیله از او روایت کند.
[ اَ بُ ل عِ رْ ری سَ ] (ع اِ مرکب) اسد. (المرصّع). شیر.
[ اَ بُ ل عِ زز ] (اِخ) ابن شداد، یوسف بن رافع. رجوع به ابن شداد بهاءالدین... شود.