[ اَ بُطْ طَ ] (اِخ) اعرابی. وی شوی شغفر است.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) احمدبن محمد. رجوع به ابن ابی الوفاء شرف الدین... شود.
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) سهل بن سلیمان صعلوکی. یکی از علمای حدیث. آنگاه که بلاد ماوراءالنهر در تصرف ایلک خان درآمد سلطان محمود غزنوی ابوالطیب صعلوکی را با تبرکات هندوستان به ایلک خان ف ...
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) سهل بن محمّد صعلوکی. رجوع به سهل... شود.
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) طاهربن عبداللََّه بن طاهربن عمر الطبری الآملی. فقیه شافعی مولد او به سال ۳۴۸ هـ . ق. بشهر آمل طبرستان است. در آمل تلمیذ ابوعلی زجاجی صاحب بن القاص بود و از آنج ...
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) الفرخان. از وزرای آل بویه. رجوع به فرخان... شود.
[ اَ بُطْ طَیْ یِ ] (اِخ) وشاء. محمدبن احمدبن اسحاق الاعزالی الوشاء. رجوع به وشاء... شود.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) او راوی تفسیر ابی بن کعب است و ابوجعفر رازی همان تفسیر را از ربیع بن انس و ربیع از ابوالعالیه روایت کرده است.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) الشامی. او را پنجاه ورقه شعر است. (ابن الندیم).
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) شدّاد الکوفی. از روات حدیث است و ابوحیّان از او روایت کرده است.
[ اَ بُلْ یَ ] (اِخ) قیراط. تابعی است و شریک از او روایت کرده است.
[ اَ بُلْ عَ بْ با ] (اِخ) بروزگار محمودبن سبکتکین قاضی بلخ بود. (تاریخ بیهقی).