[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) یحیی بن عبدالعظیم جزار شاعر. رجوع به یحیی... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) یحیی بن نجاح. رجوع به یحیی... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ نِ بَ ] (اِخ) محمدبن علی بصری. از بزرگان علمای کلام و معاریف معتزله. او در بغداد اقامت داشت و بدانجا درگذشت. او راست کتابی در اصول به نام المعتمد که مأخذ محصول فخر رازی اس ...
[ اَ بُلْ حُ سَ نِ خَ رَ ] (اِخ) حسین بن علی بن عبداللََّه بن احمد خرقی. رجوع به حسین... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ نِ دَرْ را ] (اِخ) شاگرد ابراهیم خواص. او درک صحبت ابوعمرو دمشقی و ابوعمران مزین کرده است. وفات وی به سال ۳۲۰ هـ . ق. است.
[ اَ بُلْ حُ سَ نِ سَ ] (اِخ) یکی از شیوخ طریقت است و در مائهٔ چهارم هجری میزیست. او راست: تاریخ ولات خراسان. رجوع به نامهٔ دانشوران ج ۳ ص ۹۲ شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ نِ قَ ](اِخ) علی بن عثمان بن نصر. رجوع به علی بن عثمان... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) کورکان. رجوع به حبیب السیر ج ۲ ص ۲۹۷ شود.
[ اَ بُلْ حِ ] (ع اِ مرکب) روباه. ثعلب.
[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) تابعی است. او از ابن عمر و از او عثمان بن واقد روایت کند.
[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) (قاضی...) معاصر سعدالدوله ابوالمعالی شریف بن سیف الدوله، فرمانروای حلب. رجوع به حبیب السیر ج ۱ ص ۳۹۲ شود.
[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) محمدبن علی اصفهانی دیمرتی. او راست: مثالب ثقیف و سایرالعرب. کتاب الحماسه. (ابن الندیم).