[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) ناصربن حمزةبن ناصربن زید، ملقب بنصیرالدین، وزیر ناصر لدین اللََّه خلیفهٔ عباسی. رجوع به ناصر... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) نصربن اسماعیل نحوی. رجوع به نصر... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) (شیخ...) واسطی. او راست: کتاب تفسیر مسند. وفات او به سال ۳۱۰ هـ . ق. بوده است. رجوع به حبیب السیر ج ۱ ص ۳۰۱ شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) هبةاللََّه بن ابی الغنائم بن التلمیذ. رجوع به ابن تلمیذ موفق الدین ابوالحسن... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) یحیی بن عیسی بن ابراهیم مصری. رجوع به ابن مطروح جمال الدین ابوالحسن یحیی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ نِلْ حَ رْ را ] (اِخ) ثابت بن ابراهیم بن زهرون، عم ابراهیم بن هلال صابی، کاتب معروف. او طبیبی حاذق و مصیب در تشخیص ولیکن در تعلیم دانسته های خود ضنت داشت. مولد او رقه به ...
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ اَمْ ] (اِخ) حکیم و ریاضی ماهر، استاد عمر خیامی در هندسه و هیئت. شهرزوری گوید روزی هنگام درس فقیهی به بیغاره از او سؤال کرد این چیست که تدریس کنی؟ گفت تفسیر آیتی از قرآن ...
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ اَ ] (اِخ) علی بن ابراهیم اندلسی. از مردم بلنسیه، از نسل سعدالخیر. ادیب و شاعر. او راست: کتاب الحلل فی شرح الجمل. جذوة البیان و فریدة العقیان. وفات وی به سال ۵۷۱ هـ . ق ...
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ اَ ] (اِخ) علی بن موسی. ادیب و شاعری از مردم جیان اندلس. او در فاس اقامت گزید و دعوی کیمیا داشت. او راست منظومه ای شذورالذهب در صنعت کیمیا. وفات وی بفاس به سال ۵۹۳ هـ . ...
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ بَ ] (اِخ) کنیت استاد علی متخلص به بهرامی، از مردم سرخس و از شعرای زمان ناصرالدین سبکتکین. ابیات ذیل در لغت نامه ها از او شاهد آمده است: چنان نمود بمن دوش ماه نو دیدار چ ...
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ تِ ] (اِخ) طبیب بغدادی. او شاگرد سنان بن ثابت است و بروزگار بویهیان شهرت یافت و در سال ۳۸۷ هـ . ق. درگذشت.
[ اَ بُلْ حَ سَ نِ حَ مْ ما ] (اِخ) مقری است از مردم عراق.