[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) محمودبن احمد فارابی. رجوع به محمد... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مطیع بن عبداللََّه الغزال. محدث است و یحیی القطان از او روایت کند.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) معاویةبن هشام. محدث است.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) معلی بن زیاد الفردوسی. محدث است.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مغربی از شهود صحت رصد ابوسهل ویجن بن رستم کوهی. رجوع به ابوسهل ویجن... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مفتی معروف بساعاتی. او راست: مفاتیح العلوم.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مقاتل بن سلیمان بن بشیر خراسانی مروزی، صاحب تفسیر مشهور. رجوع به مقاتل بن سلیمان... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مقری شطنوخی (؟) مصری. او راست: کتاب مناقب شیخ عبدالقادر گیلانی در سه مجلد. (از کشف الظنون).
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مولی الحارث بن نوفل الهاشمی. تابعی است. او از ابن عباس و از او عمروبن معتب روایت کند.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مؤیدبن محمدبن علی طوسی نیشابوری. رجوع به مؤیدبن محمدبن علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مهاجر. محدث است و ابوعوانه از او روایت کند.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) مهیاربن مرزویه، کاتب فارسی دیلمی و شاعر مشهور. رجوع به مهیار... شود.