[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عطاءبن حمزهٔ سغدی سمرقندی. رجوع به عطاء... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عطیةبن سعد. تابعی است.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی. بیست وچهارمین از ملوک بنی نصر غرناطه. رجوع به علی مکنی به ابوالحسن... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابراهیم انصاری. رجوع به علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابراهیم بن بکوس. طبیبی فاضل و ناقل و مترجمی دانا بود. او مانند پدر خود در خدمت بیمارستان عضدالدولهٔ دیلمی بود. تألیفات وی کم است و جز رسائلی و ترجمه های چند ...
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابراهیم عطار. رجوع به علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابی بکر مرغینانی. رجوع به علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابی زید محمدبن علی نحوی استرآبادی، ملقب به فصیحی. در نحو شاگرد عبدالقاهر جرجانی و استاد ملک النحاة حسن بن صافی است. و ابوطاهر سلفی حافظ اصفهانی از فصیحی روا ...
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابی سعید عبدالرحمن بن احمدبن یونس. رجوع به ابن یونس... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابی الفرج بن حسن بصری. رجوع به علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن ابی منصور طاهر ازدی. رجوع به علی... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن احمدبن باذش. رجوع به ابن باذش، و رجوع به علی... شود.