[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) شیث بن ابراهیم فناری قفطی. رجوع به شیث... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) شیخ الاسلام هکاری. علی بن احمدبن یوسف بن جعفربن عرفهٔ هکاری. رجوع به علی بن احمد... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) صاعدبن علی جرجانی. رجوع به صاعد... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) الصایغ (شیخ...) علی بن محمدبن سهل دینوری. در تذکرةالاولیاء عطار آمده است که: او در مصر مقیم بود و از بزرگان اهل تصوف و یگانهٔ وقت بود، بوعثمان مغربی گفتی هیچکس را ...
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) صدقه، ملقب به سیف الدوله فخرالدین بن بهاءالدوله ابی کامل منصوربن دبیس. صاحب الحلةالسیفیه. از امرای مزیدی حله (از ۴۷۹ تا ۵۰۱ هـ . ق.).
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) طاهربن عبدالحلیم، معروف به ابن غلبون. رجوع به طاهر... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) الظاهر لإعزاز دین اللََّه. رجوع به ظاهر... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عبدالجبار (قاضی...). متکلم معتزلی بغدادی، معاصر صاحب بن عباد. رجوع به عبدالجبار... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عبدالرحمن، برادرزادهٔ اصمعی. رجوع به عبدالرحمن... شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عبداللََّه بن احمدبن محمدبن المغلس. رجوع به ابن المغلس شود.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عبیداللََّه بن حسین. تابعی است و شعبه از او روایت آرد.
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عتاب بن بشیر حرانی. تابعی است.