[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) یکی از فصحای عرب. و شاید ابوالجراح معاصر یحیی بن خالد همین عقیلی باشد.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ جَ ] (اِخ) عاصم بن دلف. ساربان جمل عائشه بجنگ جمل.
[ اَ بُلْ جَ ] (اِخ) خالدبن هانی. یکی از فقها و ظاهراً بلخی، بزمان امیر منصوربن نوح بن نصربن احمدبن اسماعیل.
[ اَ بُلْ جَ شِ خُ ] (اِخ) مسمی بمظفر. از متکلمین شیعه. (ابن الندیم).
[ اَ بُلْ رِ ] (اِخ) کنیت غیلان بن عقبةبن مسعود، معروف به ذوالرمة شاعر. رجوع به ذوالرمه... شود.
[ اَ بُلْ رِ ] (اِخ) کنیت ملک المنصور شیرکوه بن شاذی بن مروان، عمّ سلطان صلاح الدین ایوبی. رجوع به شیرکوه... شود.
[ اَ بُلْ رِ ] (اِخ) کنیت منصوربن نوح بن منصوربن عبدالملک سامانی. رجوع به منصور... شود.
[ اَ بُلْ حَ جْ جا ] (ع اِ مرکب) پیل. فیل. ابودغفل. ابوالحرماز. (مهذب الاسماء) (السامی فی الاسامی) (المزهر). || عقاب. (المزهر).
[ اَ بُلْ حَ جْ جا ] (اِخ) کنیت یوسف بن یحیی بن اسحاق سبتی. رجوع به ابن سمعون ابوالحجاج یوسف... شود.
[ اَ بُلْ ؟ ] (اِخ) نام یکی از فصحای عرب. (ابن الندیم).
[ اَ بُلْ حَ ] (اِخ) نام مردی از حروریه.
[ اَ بُلْ حَ ذَ ] (ع اِ مرکب) شیر. اسد. (المزهر).