۱. تیره‌کننده. ۲. کسی یا چیزی که زندگانی را بر کسی تیره و ناگوار کند.
فرهنگ فارسی عمید
محل تبعید؛ تبعیدگاه.
مرد بسیارنفقه؛ کسی که مال بسیار خرج کند.
۱. محل نفوذ؛ راه؛ محل گذشتن. ۲. پنجره. ۳. سوراخ.
۱. تنها؛ یکه. ۲. یگانه؛ بی‌همتا.
۱. شکسته. ۲. بریده؛ گسسته.
۱. آنچه موجب نفع بشود؛ فایده؛ سود؛ بهره. ۲. (اسم مصدر) سودمند بودن.
۱. مورد نفرت؛ ناپسند. ۲. رمیده؛ دورشده.
۱. بازشده؛ جداشده. ۲. رهاشده.
۱. = موچین ۲. [قدیمی] آلت نقاشی.
۱. ویژگی کلام پاکیزه؛ کلام اصلاح‌شده و پاکیزه‌شده از عیب‌ونقص. ۲. [قدیمی] پاک‌شده.
از‌میان‌رفته؛ نابودشده؛ درگذشته.