مقاله: انسولینوم همراه با آنتی بادی های انسولین

  • تاریخ انتشار: 2021
  • جلد: 7
  • شماره: 4
  • issn مجله: 2376-0605
  • صفحات: 247-248
  • مقاله

چکیده فارسی

انسولینوم همراه با آنتی بادی های انسولین

هدف همزیستی انسولینوم و آنتی بادی های انسولین بسیار نادر است. هدف از این گزارش مورد جدید، اطلاع دادن به پزشکان از احتمال وجود انسولینوم همراه با آنتی بادی های انسولین است. روش‌ها در این گزارش، ما بیمار مبتلا به هیپوگلیسمی علامت‌دار با ناشتا بودن ۷۲ ساعته را توصیف می‌کنیم که متعاقباً مشخص شد که دارای انسولینوم با افزایش همزمان تیتر آنتی‌بادی انسولین ایمونوگلوبولین G است. ResultsThe بیمار با علائم اولیه دیافورز، گیجی، و گیجی مراجعه کرد و توسط یک تماشاگر بی‌پاسخ بود. او قند خون 36 میلی‌گرم در دسی‌لیتر (مرجع 74-99 میلی‌گرم در دسی‌لیتر)، بدون استفاده از انسولین اگزوژن یا سولفونیل اوره داشت. علائم او با تجویز گلوکز برطرف شد. او متعاقباً برای یک روزه 72 ساعته بستری شد که در آن علائم نوروگلیکوپنیک 4 ساعت بعد از ناشتا با گلوکز انگشتی 47 میلی گرم در دسی لیتر و گلوکز سرم 44 میلی گرم در دسی لیتر (مرجع 74-99 میلی گرم در دسی لیتر)، پپتید C مشاهده شد. 10.8 ng/mL (مرجع 0.5-2.7 ng/mL)، سطح انسولین 106 μIU/mL (مرجع <25μIU/mL)، و سطح پروانسولین 675 pmol/mL (مرجع <22 pmol/mL). نسبت انسولین به پپتید C وی 0.20 بود که در آن نسبت <1 نشان دهنده انسولینوم است. سونوگرافی آندوسکوپی تومور عصبی غدد درون ریز را با ابعاد 11×16 میلی متر نشان داد. مشخص شد که او تیتر آنتی بادی انسولین با تیتر بالایی در U/ml 2.4 (مرجع <0.4 U/ml) دارد، با پردنیزون شروع شد و تحت فرسایش فرکانس رادیویی موفقی قرار گرفت. او با موفقیت توانست استروئیدها را بدون عود کاهش دهد. نتیجه‌گیری همزیستی انسولینوم با آنتی‌بادی‌های انسولین جدید است و تا آنجا که ما می‌دانیم، هرگز منتشر نشده است.

کلمات کلیدی:

انسولینوم ، آنتی بادی انسولین ، هیپوگلیسمی ، سندرم هیراتا

چکیده انگلیسی

Insulinoma With Concomitant Insulin Antibodies

Objective The coexistence of insulinoma and insulin antibodies is extremely rare. The aim of this novel case report is to inform physicians of the possibility of an insulinoma with concomitant insulin antibodies. Methods In this report, we describe a patient with symptomatic hypoglycemia confirmed with a 72-hour fast, who was subsequently found to have an insulinoma with concomitant elevation in his immunoglobulin G insulin antibody titer. Results The patient presented with initial symptoms of diaphoresis, confusion, and disorientation and was found unresponsive by a bystander. He had a fingerstick blood glucose of 36 mg/dL (reference 74-99 mg/dL), without exogenous insulin or sulfonylurea use. His symptoms resolved with administration of glucose. He was subsequently admitted for a 72-hour fast in which he developed neuroglycopenic symptoms 4 hours into the fast with fingerstick glucose of 47 mg/dL and serum glucose of 44 mg/dL (reference 74-99 mg/dL), C-peptide of 10.8 ng/mL (reference 0.5-2.7 ng/mL), insulin level of 106 μIU/mL (reference <25 μIU/mL), and a proinsulin level of 675 pmol/mL (reference <22 pmol/mL). His insulin-to-C-peptide ratio was 0.20, in which a ratio <1 is indicative of an insulinoma. Endoscopic ultrasound demonstrated a 16 x 11 mm biopsy-proven neuroendocrine tumor. He was found to have a high titer insulin antibody titer at 2.4 U/mL (reference <0.4 U/mL), was started on prednisone, and underwent successful radiofrequency ablation. He was able to be successfully tapered off steroids without recurrence. Conclusion The coexistence of insulinoma with insulin antibodies is novel, and to our knowledge, has never been published.

Keywords:

insulinoma ، insulin antibody ، hypoglycemia ، Hirata syndrome

جستجو در منابع علمی

تازه‌ترین ژورنال‌ها

Energy and Buildings

0 منبع علمی

Energy

0 منبع علمی

Educational Research Review

0 منبع علمی

Economic Modelling

0 منبع علمی