چکیده فارسی
دو مورد سندرم حذف 22Q11.2 و دیابت نوع 1
چکیده هدف: سندرم حذف 22q11.2 (22q11.2DS) شایع ترین سندرم حذف کروموزوم است و خطر بیماری های خود ایمنی از جمله بیماری تیروئید، سیتوپنی و آرتریت روماتوئید نوجوانان را افزایش می دهد. ما دو مورد غیرعادی از بیماران کودکان مبتلا به 22q11.2DS را گزارش میکنیم که متعاقباً به دیابت نوع 1 (T1D) مبتلا شدند. روشها: دادههای بالینی و آزمایشگاهی جداسازی و ارائه شد. یافتهها: یک مرد 7 ساله با 22q11.2DS تایید شده ژنتیکی و ویژگیهای مرتبط با پلیاوری، شب ادراری و پلی دیپسی ارائه شد و هموگلوبین A1c بالا 9.8٪ (84 میلیمول در مول) با اتوآنتیبادیهای پانکراس مثبت متعاقب آن مشاهده شد. آنتی بادی جزایر آنتی ژن 2 [IA-2] و آنتی بادی گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز). آزمایشگاههای غربالگری برای سایر بیماریهای خودایمنی، آنتیبادیهای تیروئیدی را شناسایی کردند، اما عملکرد تیروئید تا کنون طبیعی بوده است. یک زن 4 ساله با 22q11.2DS تایید شده ژنتیکی و ویژگی های مرتبط در کتواسیدوز دیابتی شدید ارائه شد و مشخص شد که دارای یک اتوآنتی بادی پانکراس (IA-2) مثبت است که T1D را تایید می کند. آزمایشگاههای غربالگری برای شرایط خودایمنی مرتبط، آنتیبادیهای ۲۱-هیدروکسیلاز منفی، هورمون محرک تیروئید خفیف با تیروکسین آزاد طبیعی و غربال سلیاک منفی را نشان دادند. نتیجهگیری: با وجود افزایش شیوع بیماریهای خودایمنی در 22q11.2DS، ارتباط با T1D ناشناخته است. مطالعات افزایش شیوع اتوآنتی بادی های پانکراس را در بیماران مبتلا به 22q11.2DS شناسایی کرده اند، اما تبدیل به T1D نادر است. این مسئله یک مکانیسم حفاظتی بالقوه در مقابل عدم شناسایی را مطرح می کند. اختصارات: 22q11.2DS 22q11.2 نشانگان حذف فلورسانس FISH هیبریداسیون درجا GAD65 گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز HbA1c هموگلوبین گلیکوزه IA-2 آنتی ژن جزایر 2 T1D دیابت نوع 1
چکیده انگلیسی
Two Cases of 22Q11.2 Deletion Syndrome and Type 1 Diabetes
ABSTRACT Objective: 22q11.2 Deletion syndrome (22q11.2DS) is the most common chromosome deletion syndrome and increases the risk of autoimmune conditions, including thyroid disease, cytopenias, and juvenile rheumatoid arthritis. We report two unusual cases of pediatric patients with 22q11.2DS who subsequently developed type 1 diabetes (T1D). Methods: Clinical and laboratory data were isolated and are presented. Results: A 7-year-old male with genetically confirmed 22q11.2DS and related characteristics presented with polyuria, nocturia, and polydipsia and was found to have an elevated hemoglobin A1c of 9.8% (84 mmol/mol) with subsequent positive pancreatic autoantibodies (islet antigen 2 [IA-2] antibody and glutamic acid decarboxylase antibody). Screening labs for other autoimmune conditions identified thyroid antibodies, but thyroid function has been normal thus far. A 4-year-old female with genetically confirmed 22q11.2DS and associated features presented in severe diabetic ketoacidosis and was found to have one positive pancreatic autoantibody (IA-2), confirming T1D. Screening labs for associated autoimmune conditions revealed negative 21-hydroxylase antibodies, mildly elevated thyroid-stimulating hormone with normal free thyroxine and negative celiac screen. Conclusion: Despite the increased prevalence of autoimmune conditions in 22q11.2DS, the relationship with T1D is unknown. Studies have identified an increased prevalence of pancreatic autoantibodies in patients with 22q11.2DS, yet conversion to T1D is rare. This raises the question of a potential protective mechanism versus underrecognition. Abbreviations: 22q11.2DS 22q11.2 deletion syndrome FISH fluorescence in situ hybridization GAD65 glutamic acid decarboxylase HbA1c glycated hemoglobin IA-2 islet antigen 2 T1D type 1 diabetes