معنی

گردى، رک گوئى، بى پردگى علوم مهندسى : گردى عمران : نسبت گردى علوم نظامى : از بین بردن موانع جاده
[عمران و معماری] گرد گوشگی
[زمین شناسی] گردشدگی - شدت سایش یک ذره آواری که توسط تیزی و گوشه هایش نشان داده می شود و توسط وادل (1932) به عنوان نسبت شعاع میانگین انحنای چندین گوشه ذره به شعاع انحنای بزرگترین کره محاطی (یا 2/1 قطر اسمی ذره) بیان می گردد. این مقدار بطور مناسب تر، از یک شکل مسطح (تصویر یا مقطع عرضی) اندازه گیری می شود، در نتیجه، گردشدگی را می توان به عنوان نسبت شعاع میانگین انحنای گوشه های تصویر ذره به شعاع دایره محاطی شده، تعیین نمود. یک ذره کاملاً گرد شده، (مانند یک کره) دارای مقدار گردشدگی 1 است. ذرات کمتر گرد شده دارای مقادیر کمتر از یک هستند. این اصطلاح بدون دقت استفاده می شود و نباید با کرویت اشتباه گرفته شود: یک ذره تقریباً کروی ممکن است دارای گوشه های تیز باشد و خود زاویه دار باشد، در صورتیکه یک ریگ مسطح، که هنوز کروی نشده است، ممکن است گردشدگی خوبی داشته باشد. مقایسه شود با: مسطح بودن، صافی. - نیز ببینید: زاویه داری. -