(اِخ) کشن شین. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام ملکی یا شهری و چین و ماچین شهرت دارد. در تاریخ بنا کتی چین و مهاچین است و مها لفظ هندی بمعنی بزرگ و عظیم. (آنندراج). مهاچین در سنسکریت بمعنی مملکت چین می باشد. (ناظم الاطباء). ملکی است در جنوب چین و مشرقی هندوستان. (غیاث). در ادبیات فارسی ظاهراً از چین مراد ترکستان شرقی است و از ماچین چین اصلی یا چین بزرگ : چو آگاهی آمد به ماچین و چین بگوینده بر خواندم آفرین.فردوسی. شب تیره باید شدن سوی چین وگر سوی ماچین و مکران زمین.فردوسی. به ماچین و چین آمد این آگهی که بنشست رستم به شاهنشهی.فردوسی. بگو آن تودهٔ گل را بگو آن شاخ نسرین را بگو آن فخر خوبانرا نگارچین و ماچین را. فرخی. از ادبا عالمی فرست به ماچین وز امرا شحنه ای فرست به ارمن.فرخی. مملکت خانیان همه بستاند بر در ماچین خلیفتی بنشاند.منوچهری. و از سوی لب دریا به چین شد و از آنجا به ماچین به ترکستان اندر آمد (تاریخ سیستان). چین تو ظاهر و ماچین بمثل باطن تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین. ناصرخسرو. افسانه ها بمن بر چون بندی گویی که من به چین و به ماچینم. ناصرخسرو. از جور بت پرستان در هندوچین و ماچین پر درد گشت جانت رخ زرد و روی پرچین. ناصرخسرو. و حکما و منجمان و ارباب دانش و اصحاب تواریخ و اهل ادیان و ملل از اهالی ختای و ماچین و هند و کشمیر و تبت... در بندگی حضرت آسمان شکوه گروه مجتمع اند. (جامع التواریخ). زندگانی پادشاه روی زمین و خسروچین و ماچین در پناه رای متین و انوار عقل مبین... دراز باد. (سندبادنامه ص ۲۱۱). سرحد ماچین و اقصای چین که مقر سریر مملکتی واروغ اسباط چنگیزخان است... (جهانگشای جوینی). دو چشم شوخ تو برهم زده ختا و حبش بچین زلف تو ماچین و هند داده خراج. حافظ. رجوع به چین و چین و ماچین شود.