[ عَ یِ مِ ] (اِخ) ابن حسین آمدی نحوی، مکنّی به ابوالحسن. ابن الندیم گوید که او بمصر رفت و در آنجا ساکن شده از خواص ابوالفضل بن خنزابهٔ وزیر گردید. و او را خطی صحیح و ملیح بود. و یاقوت گوید که او از مشایخ عبدالسلام بن حسین بصری لغوی بود و اشعاری به خط او دیده است. (از معجم الادباء، چ مارگلیوث ج ۵ ص ۱۸۱).