[ مِ ] (ع ص، اِ) پشتهٔ فراخ. || زمين هموار. (منتهی الارب) (ناظمالاطباء) (از اقربالموارد) (از محيطالمحيط). || سرکوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محيط المحيط).
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.